Vandaag hadden we een lange reis voor de boeg, dus kort na sunrise klommen we uit de tenten. Water koken voor thee en een staande ontbijt. We waren al gewaarschuwd voor apen en inderdaad er dwaalde een vrij grote aap rond bij de campingplaatsen. We waren nog iets slaperig dus voor we het wisten hing hij aan een arm in de achterbak. Gelukkig was de la met het eten dicht en stonden er alleen grote tassen en geen losse spullen. Door een luide gil van mij en doordat Laura de deur een duw gaf, verdween hij zonder iets mee te nemen.

Maar hij gaf het niet op. Even later toen er boterhammen op het bord lagen, kwam hij weer langs en griste langs Jaap een boterham mee. En dat terwijl we al zo weinig brood hadden... Gelukkig was het de kap van het brood. Echt balen, wat een brutale vlegel! Even later zag Laura hem zitten bij de buren waar hij ook bestudeerde of hij kans had om eenvoudig iets te eten te halen. En ja hoor, het lukte hem daar ook: geschreeuw bij de buren en een aap die weer wat te verorberen had.

We reden weer verder over zanderige paden. Gelukkig werkte de 4x4 goed en wist Jaap ons veilig verder door het park te loodsen. We kwamen bij een gate, schreven onze gegevens in het outgoing book en reden 40 kilometer over asfalt. Ook wel even lekker. In een dorpje zagen we een bakkery. Helaas was het brood daar uitverkocht, maar ze verwees ons naar een andere bakker, die we anders nooit gevonden hadden en waar gelukkig nog 3 broden lagen. Fijn, ook weer geregeld.

Weer het park in en over een eindeloze zandweg met mul zand maakten we langzaam onze kilometers. Hier kon je elkaar nog wel passeren. Verderop moesten we naar links. Er kwam net een landrover uit het eensporige pad, dus dat ging goed. Een hele tijd gelukkig geen tegenliggers totdat er opeens middenop het pad een auto stilstond met een gevarendriehoek ervoor en een man die op het dak zat met een satelliettelefoon. Handig! Jaap stapte erop af en vroeg of ze aan de kant konden gaan. Gelukkig deed de motor het nog. In de 4x4 low gear manoeuvreerde Jaap onze auto via de bermkant erlangs en konden we verder, de 2 Fransen wat apathisch achterlatend.

Eindeloze zandwegen, weinig borden, wisselende beplanting en weinig dieren. Met de kaart, de stenen met namen en pijlen en de Garmin vonden we uiteindelijk de campsite van Savuti. We hadden iets mee verwacht dan vorige camping, maar dat viel tegen. Er was wel een Tuckshop met allerlei verpakte artikelen, maar geen brood of crackers. Wel genoeg bier!

We waren voor het eerst een keer vroeg op de camping. Maar omdat er weinig te doen was, reden we nog een rondje om Leopard Rock, maar helaas zagen we er niet de leeuwen uit de films van Sir Attenborough. Terug naar de campsite, koken, afwassen, douchen met warm water en de tent in.

Groet, Marjolijn