Vroeg op want om 7 uur vertrok het busje. Toen we hoorden dat de chauffeur het busje startte, gooiden we de laatste spullen van het ontbijt in de auto en renden we er naar toe. We hadden een excursie naar Victoria Falls geboekt. De vriendelijke chauffeur/gids Duniceba bracht ons naar de grens. We hadden de formulieren al ingevuld en kregen bij de grens van Botswana een stempel van vertrek.

We reisden met een ander gezin dat de geboortebewijzen van hun jongere kinderen op de campsite had laten liggen. Die bewijzen hadden ze nodig om Botswana uit te komen.  Dus reed de chauffeur terug met de moeder om ze op te halen. Wij wachtten bij de grens. Toen alles geregeld was, reden we verder naar de grens van Zimbabwe. Daar stond al een hele rij toeristen te wachten. De procedure duurde daar langer want er moest ook betaald worden voor een visum. Dan kon in dollars, maar gelukkig ook in euro's. Onze chauffeur had zijn contacten en een half uur later reden we verder.

Met een flinke vaart reed hij over de asfaltweg de 60 kilometer naar de Victoria Falls. Daar was het al een drukte van belang. We liepen meteen naar de ingang van het National Park Victoria Falls. Nadat we maar liefst 120 dollar aftikten, mochten we naar binnen. Er was een wandelpad aangelegd met 16 uitzichtpunten om de superbrede waterval vanuit verschillende punten te bekijken.

We zijn op alle punten geweest en begonnen helemaal links bij nummer 1. Daar stond ook een beeld van Livingstone, de ontdekker van deze watervallen. Hoe dichter we bij  het midden kwamen hoe natter we werden. Gelukkig hadden we regencapes bij ons maar dat voorkwam niet dat we toch nat werden. En onze camera's ook...

Aan het eind van het pad keken we over de rivier uit op Zambia. We liepen terug naar de ingang waar een aardig restaurant was met zeer vriendelijke en behulpzame serveersters. We bestelden cappuccino's die werden geserveerd met een koffielikeur, Amarula, en een wijnglas water. Heerlijk na al die waterige koffie in Namibië! We genoten er ook van een warme lunch.

Laura wilde nog een laatste blik op het watergeweld werpen, dus we liepen terug naar het dichtstbijzijnde punt. Daarna gingen we met een permit de brug op die de grens vormt tussen Zimbabwe en Zambia. Er waren verkopers uit Zambia die koperen armbanden of andere art probeerden te verkopen en mensen die wilden bungeejumpen of ernaar keken. Voordat we terugreden, hebben we nog een half uurtje over de zwarte markt gelopen waar tientallen enthousiaste verkopers ons hartelijk onthaalden. Laura en Ruben hebben er 2 maskers gekocht.

Terug naar ons busje, terug naar Botswana en terug naar de camping. Het was een spectaculaire dag, die we op de camping afsloten met giraffen en olifanten bij de waterhole!

Groetjes, Marjolijn