Vanmorgen ging de wekker vroeg. Het was vannacht minder koud geweest dan afgelopen paar nachten dus we hadden alle vier een goede nachtrust gehad. Gelukkig maar, want we moesten ons om 10 voor half 8 melden bij de receptie. Daar was het al een drukte van belang. Allerlei mensen die aan verschillende excursies gingen deelnemen. Aan ons stelden 2 jongens genaamd Robert en John zich voor. Zij zouden ons de aankomende 2,5 uur over de Okavango Rivier peddelen.

We kregen wat basisinstructies en moesten een reddingvest aan. Daarna namen we per 2 plaats in de plastic stoeltjes van de mokoro's. En voor we het wisten, schoten we al door het water. Onze gidsen hadden duidelijk ervaring met dit soort kano's en vertelden ons van alles over de omgeving en de dieren die er leven. Al snel passeerden we een groep waterbuffels. Geruisloos voeren we langs een aantal bijzonder uitziende vogelsoorten.

Tijdens onze tocht hoorden we onderweg steeds nijlpaardgeluiden en na een tijdje wees een van onze begeleiders verderop een groepje aan. Helaas waren ze vrij slecht te zien, alleen het bovenste gedeelte van hun kop. Robert vertelde dat ze overdag rusten en voornamelijk 's avonds en 's nachts actief zijn. Het was jammer, maar dit was alles wat we op dit moment te zien zouden krijgen van de hippo's.

Een klein stuk verder stopten we bij een eilandje voor een pauze. We liepen wat rond en vanaf een iets hoger gelegen gedeelte spotte een van de gidsen opeens een krokodil! Volgens gids Robert was het een kleine, maar wij vonden hem ook van afstand al best groot! Daarna vertelde de gids hoe hij en een vriend vroeger hier hadden gezwommen en dat zijn vriend toen was gegrepen door een krokodil. Samen met nog een ander hadden zij toen de krokodil zodanig bewerkt, dat deze losliet.. en hierna konden zij hun vriend uit het water dragen. Wat een helden!

Na dit verhaal stapten wij weer onverschrokken in onze mokoro's en voeren we terug naar Ngepi Camp, waar wij Robert en John bedankten met een stevige fooi.

Zo nu eerst maar eens koffie, die we zelf konden maken met heet water en poeder, service van de zaak bij deze campsite. We kozen een mooie plek in het restaurant aan de rivier en praatten wat na over de mokoro-trip, bekeken de foto's en Marjolijn ging haar mail checken omdat zij als enige WiFi had.

Marjolijn en ik raakten aan de praat met 2 andere Nederlanders, waarmee wij onze reiservaringen tot nu toe uitwisselden. Zij hadden de dag ervoor het nabijgelegen natuurpark Mahango National Park bezocht, maar wij wilden eigenlijk een middagje gaan relaxen. Dit hebben we ook gedaan, ook omdat er voor morgen weer een flinke reisdag op het programma staat.

Wat nog wel vermeldenswaardig is: op deze campsite hebben ze hele originele sanitaire voorzieningen, kriskras over het hele terrein staan losse wc's en douches, zomaar ergens in de bush, met wat riet eromheen. Bij een van de douches komt het water uit een gieter, die hoog boven je in de boom hangt. En een aantal van de toiletten hebben ze met fraai uitzicht op de Kavango rivier geplaatst, waarbij de mannen/kings op een soort houten troon hun behoeften kunnen doen. Je privacy is slechts gewaarborgd door een klein houten latje, dat bij de ingang hangt... Even wennen maar heel leuk gedaan!

Morgen verlaten we deze oase weer en gaat het circus verder naar de Caprivistrip, geen zorgen, we zitten al braaf 2 dagen aan de malariapillen.

Groetjes Jaap & Laura